به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، سلول های گانگلیونی شبکیه(RGCs)، نورون هایی هستند که اطلاعات بینایی را از چشم به مغز می فرستند. در بیماری گلوکوم؛ این سلول های گانگلیونی آسیب می بینند و در نتیجه مغز قادر نخواهد بود که اطلاعات بصری و حیاتی را از این سلول ها دریافت کنند و این امر منجر به نابینایی می شود.

سلول های پوستی افراد مبتلا به گلوکوم با سلول های پوستی افراد سالم تفاوتی ندارند، با این حال زمانی که سلول های پوستی افراد مبتلا به گلوکوم به سلول های بنیادی تبدیل شدند و سپس این سلول ها، به سلول های گانگلیونی شبکیه تمایز یافتند، این سلول ها، سلول هایی ناسالم بودند و خیلی سریع تر از سلول های مشتق از افراد سالم شروع به مردن کردند.

با توجه به آن چه گفته شد به نظر می رسد که محققین سلول هایی را تولید کرده اند که ویژگی های گلوکوم را در ظروف کشت نشان می دهند. در گام بعدی آن ها درصدد هستند دریابند که آیا می توانند با اضافه کردن ترکیباتی به این سلول های گانگلیونی شبکیه مشتق از این سلول های بنیادی، فرایند دژنراسیون و تحلیل رفتن آن ها را آهسته کنند و مانع از مرگ آن ها شوند یا خیر.

پایان مطلب/